Pokemón Go: aanklacht tegen makers door stimuleren ‘trespassing’

We blogden al eerder over Pokémon Go en de mogelijke problemen die uit het spelletje op je smartphone kunnen rijzen. Waar het eerder ging om een privacy issue, is er nu iets anders aan de hand: een man in de Verenigde Staten meent dat er te veel Pokémon Go-spelers op zijn ‘private property’ komen, en is van plan een aanklacht in te dienen.

Op grond van Nederlands recht, zou je kunnen betogen dat sprake is van onrechtmatig handelen door de Pokémon Go-spelers jegens hem. Wanneer de spelers privéterrein betreden, maken ze immers inbreuk op het eigendomsrecht van de man, wat onrechtmatigheid met zich meebrengt. Aangezien de onrechtmatige daad schade vereist, zou een claim echter wel eens kunnen mislukken: het is immers vraag óf de man door dit handelen schade heeft geleden, en zo ja waar deze dan uit bestaat.

Strafrechtelijk zou er wellicht nog wat mogelijk zijn: in artikel 461 van het Wetboek van Strafrecht is immers bepaald dat ‘hij die zonder daartoe gerechtigd te zijn, zich op eens anders grond waarvan de toegang op een voor hem blijkbare wijze door de rechthebbende is verboden, bevindt […], wordt gestraft met geldboete van de eerste categorie.’ Aangifte doen zou dus kunnen, maar vraag is of het OM bereid is moeite te steken in een dergelijke klacht.

Maar in plaats van de ‘trespassers’ aan te spreken, richt de getergde man zich op de makers van Pokémon Go, te weten, Niantic, Nintendo en the Pokémon Company. Zij maken zich volgens de man schuldig aan het ‘minachten van de voorzienbare consequenties van het vullen van de echte wereld met virtuele Pokémon, zonder dat hiervoor toestemming wordt gevraagd aan grondeigenaren.’ Of dit onrechtmatig handelen van de makers van Pokémon Go zelf met zich meebrengt, is alleen zeer de vraag. Zij moeten in dat geval immers zelf onzorgvuldig handelen, en dat is niet eenvoudig aan te tonen.

Wel kunnen online platforms onder omstandigheden aansprakelijk zijn voor onrechtmatige user-generated content, indien zij kennis hebben van de onrechtmatige inhoud en zij de toegang tot de content niet op verzoek blokkeren of weigeren. Het gaat hierbij dus om onrechtmatige content die door nalaten van de platforms online blijft staan en derhalve aan de online platforms kan worden toegerend. Pokémon Go, kan ook als een dergelijk online platform gezien worden. Maar ondanks dat ik paralellen zie met de Instagram en Facebook-zaken, lijkt mij niet dat de makers van Pokémon Go door haar huidige beleid onrechtmatig handelt.

Hierbij speelt mee dat Pokémon Go in haar voorwaarden een expliciete disclaimer heeft gemaakt hieromtrent:

‘Adhere to the rules of the human world.

Remember to be alert at all time and stay aware of your surroundings. Please do not trespass, or in any manner gain or attempt to gain access to any property or location where you do not have the right or permission to be.’

Het is nu natuurlijk wel vraag of Pokémon hiermee kan volstaan. Je kunt immers zo veel disclaimen als je wilt, maar als je alsnog te weinig doet om onrechtmatige gedragingen tegen te gaan, kan je toch aansprakelijk worden.

De makers streven er echter naar om Pokémon zo min mogelijk op privéterrein te laten verschijnen in het spel, en hanteren beleid om ongeschikte plekken (in Amerika is bijvoorbeeld een Holocaust-monument een Pokestop, en komen gas-Pokémon voor in een Joods museum) te verwijderen. Hoe in de praktijk wordt omgegaan met dergelijke verzoeken, is echter gissen. Vast staat in ieder geval wel dat er een verantwoordelijkheid rust op de makers.

*) Dit artikel is tevens gepubliceerd op de website van SOLV Advocaten.

**) Foto: Matthew Corley / Shutterstock.com