Hoe Mibo de online vrijmibo weer leuk maakte
Een vrijdagmiddagborrel achter je laptop is met de standaard vergadertools geen succes. Videochatapp Mibo gaat de wereldwijde concurrentie met Zoom en Teams aan door videobellen weer leuk te maken, met zelfs een escaperoom op het virtuele eiland.
Het idee voor Mibo ontstond bij Q42 toen vorig jaar maart iedereen van het ene op het andere moment door Corona thuis belandde. Plots moesten we ook hier elkaar meeten via video. Dat was niet te doen, iedereen houdt zich stil, behalve diegenen met de hardste stem. Zeker bij informele gelegenheden werkt het gewoon niet, de vrijdagmiddagborrel bijvoorbeeld was killing. De onderlinge verbinding tussen collega’s ontbreekt.
Gefrustreerd door de beperkingen, ongezelligheid en kilheid van Zoom, Skype, Meet en andere digitale vergadertools, vonden we dat dat beter kon. We dachten: “hoe gaaf zou het zijn als je bijvoorbeeld online ook kunt rondlopen in een vrijdagmiddagborrel?” Maar ook: “we zijn engineers, waarom bouwen we het niet zelf?” Binnen een week was er een prototype met als belangrijkste features het rondlopen en videoconferencing. De vrijmibo van Q42 schoot gelijk door het dak: We hadden in tijden niet zo’n leuke borrel.
Via-via
Met een website met een plaatje van de online omgeving en sign-ups voor de wachtlijst, zijn we vervolgens online gegaan. Binnen een maand stonden er 1000 bedrijven op. Allemaal via-via bij ons gekomen. Dat was een teken dat we echt op een gouden ei zaten.
Dus volgden meer iteraties, meer optimalisaties en werd Mibo binnen een paar maanden het product wat het nu is: software as a service, een combinatie van de webcam en microfoon van videoconferencing met rondlopen in een 3D-wereld als een tropisch eiland. Net als in het echt horen mensen elkaar alleen als ze dicht bij elkaar staan, terwijl zij andere gebruikers in de verte wel kunnen zien. Zo ontstaan er vanzelf groepjes, vergelijkbaar met een normale borrel. De borrels laten zich omschrijven als een soort first person social. Fortnite zonder schieten dus, maar mét webcamvideo en audio, waarin remote samenkomen met een groep mensen niet stijf maar leuk en ongedwongen is.
En het werkt. Afgelopen kerst vierden honderdduizenden mensen van bedrijven als KPN, Unilever- zonder enige vorm van marketing van Q42- hun kerstborrel in een speciale kerstomgeving in de Mibo-app. Ook internationaal nemen steeds meer bedrijven, waaronder Netflix, Google, Microsoft, Warner Bros, Nike en Intel abonnementen af. Sterker: vijftien procent van de gebruikers komt inmiddels uit de VS. Ook in Europa gaat het skyhigh: in Scandinavië en de UK zien steeds meer mensen Mibo als het charmante en ongedwongen alternatief voor Zoom en Google Meet, zelfs voor werk gerelateerde zaken als stand-ups, brainstorms en workshops.
Open source
Het klinkt allemaal makkelijk, zo’n succescase bouwen, maar dat was het in de praktijk niet. Het was vooral technisch een uitdaging om een volledige 3D-gamewereld èn grote video-conference, op een corporate laptop van 5 jaar oud, te bouwen. Mibo draait in een webbrowser op een 3D-engine. Dus iedereen met een computer kan de app makkelijk gebruiken en een linkje versturen naar deelnemers. Een VR-bril heb je niet nodig. Onderliggend hebben we allemaal open source-frameworks gebruikt om Mibo goed en veilig te laten werken. De video noch de audio wordt ooit gezien, geanalyseerd of opgeslagen. Sterker nog: alle videoconferentiestreams zijn versleuteld. Er zijn heel wat uurtjes bloed zweet en tranen in gaan zitten om dat technisch voor elkaar te krijgen en het er tegelijkertijd soepel en charmant aan de voorkant uit te laten zien.
Daarnaast sloeg ook niet alles wat bedacht werd, direct aan. Zo hebben we bijvoorbeeld een pokerspel op een tafel in de kroeg ontwikkeld, ter decoratie. Waar we ons op verkeken hadden is dat mensen dan ook verwachten dat je dat gebruiken kunt. En dat was niet het geval, waardoor we enorm veel feedback kregen in de trant ‘Geweldig! Maar het pokerspel werkt niet’. In plaats daarvan zijn we nu her en der interactives aan het maken die het wél doen. Soms is het fijn om iets om handen te hebben tijdens je social gathering.
Ook leven na Corona
Mibo is ontstaan in Corona-tijd als tegenreactie op de corona-maatregelen en het noodgedwongen thuiswerken. Ik ben niet bang dat Mibo na Corona een stille dood sterft omdat we dan weer allemaal naar kantoor gaan. Integendeel: Corona heeft veel zaken definitief veranderd: de thuiswerkgeest is uit de fles en bedrijven stoten steeds meer vastgoed af. Een nieuwe hybride vorm van werken zal ervoor terugkeren, waar online een belangrijke component in is. Het wordt straks een terechte vraag of je weer in het vliegtuig moet stappen om je collega’s in het buitenland te zien. In die zin zijn we ook echt op een missie. Remote werken voegt, op de goede manier, echt iets toe, vinden wij.
Daarom legt Mibo de lat ook zo hoog en is de ambitie om net zo groot te worden als Zoom. Al ging aan die ambitie wel wat interne discussie vooraf. Als je een dienst hebt die een sterke problem-solution fit heeft, is het belangrijk, maar ook moeilijk, om scherp te koersen op wat de beste vermarkting daarvan is. Grote custom projecten voor enorm gave merken, of global domination met een SaaS-platform? We begonnen met grote events zelf te verkopen aan grote bedrijven. Enerzijds supergoed: alleen door zelf te verkopen voel je of je product-market-fit hebt. Aan de andere kant verkocht het zo goed dat we, achteraf bezien, nog eerder hadden moeten constateren dat we harder konden groeien als we er een global self-service dienst van maakten. We hadden onderschat dat in deze wereld echt elke week uitmaakt. Dat is echt een les die we gaande weg echt hebben geleerd.
Risico’s nemen
Inmiddels is Mibo dan ook een eigen bedrijf geworden met een snelgroeiend team waar ze overigens nog mensen voor zoeken als engineers, designers en salesmensen. Het is een cliché, maar een goed idee groot maken doe je niet zo maar. We zagen in het begin best wat echt gave dingen op ons vlak voorbij komen die door bureaus gemaakt waren, maar die ook gauw weer voorbij gewaaid waren. Je bent als bureau zo gewend om te werken voor een klant dat je riskeert je ondernemende genen in slaap te sussen. Bij Q42 hebben we met onze ventures geleerd om snel te stoppen als het nergens heengaat, maar ook volhardend te zijn als het moet, en om kansen vroeg te herkennen en er vol op in te zetten. Die tip zou ik graag ook andere bureaus mee willen geven.
En: maak iets waar je zelf in gelooft. Met Mibo willen we oprecht iets fixen voor de gebruiker. Dat is altijd het beste vertrekpunt en heeft er mede voor gezorgd dat we in deze rollercoaster terecht zijn gekomen: we lossen een probleem op dat er echt toe doet en daar zijn we stiekem best een beetje trots op.
‘De Verslimmers’ is een serie over de manier waarop Nederlandse digitale bureaus de wereld om ons heen steeds een beetje slimmer maken. De serie is opgezet in samenwerking met Dutch Digital Agencies (DDA).
deel 1: Verhalen laten Chicago bewoners nadenken over infrastructuur
deel 2: Digitaal spelbord helpt jeugdhulpverleners bij de besluitvorming
deel 3: Content op maat voor elke bezoeker
deel 4: Gamification helpt jonge gedetineerden praten over morele dilemma’s
deel 5: App voorkomt lege binnenvaartschepen
deel 6: De digitalisering van een drukkerij uit 1891
Over de auteur: Taco Ekkel is CTO van Q42 en co-founder van Mibo
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond